İnsan ustalaşır;
Doğruda ve güzelde…
Yanlışta ve çirkinde…
Mutlaka ustalaşır.
Her nefes sahibinden beklenen var.
Nefesi veren ne iyidir…
Her nefesin bir sonu var.
Nefesi alan ne iyidir…
Her nefes alanın;
Problemi var.
En çok da insanın...
İnsanı var eden ne iyidir.
Biraz gücü eline alsa, zulme başlar.
Zalimliğe ne de meyillidir...
Sanki işi bitecek de;
Koşar da koşar,
Telaşa ne de meyillidir...
Bir şeyi az bilse, kavga edecek,
Tartışmaya ne de meyillidir...
Her hatadan dönüş hakkı var.
Tövbeyi eden ne kıymetlidir...
Bir bilse… Silinecek tüm günahları…
Tövbeyi kabul eden ne merhametlidir...
İnsan mutlaka ustalaşır.
Neyi ustalaştırdığını unutma!
Unutma! Ne tövbeyi ne merhameti.
En çok da bu nimetleri vereni…
Emeğinize sağlık arkadaşlar.
YanıtlaSilRabbim ona yonelmede, onun yolunda ustalasmamizi nasip etsin
YanıtlaSilTövbesi kabul olanlardan oluruz inşAllah. Elinize sağlık. Çok güzel bir şiir olmuş.
YanıtlaSilHayırda ustalaşmak, şerde cahil kalmak temennisiyle... Elinize sağlık :)
YanıtlaSil