Sıcak günler git gide etkisini yitiriyor. Ağaçlar uzun bir dinlenmenin hazırlığını yapıyordu. Kuşlar yuvalarını tamir ediyordu. Tüm tabiat gibi insanlarda zor günler yaşamamak için hazırlıklar yapıyordu. Kışlık konserveler bin bir zahmet yapılıyor. Odunlar kesiliyor, çiftçiler gelecek senenin tohumluk tahılları ambarlarına yerleştiriyordu. Okullar açılmaya yakın aileler ve öğrencilerde hazırlıklarını yapıyordu.
Çocuklar büyüdükçe masrafları da büyüyordu. Gelişen her canlı gibi Leyla’nın kızının daistekleri ve kıyaslamaları değişiyordu. 3 ay önce severek aldığı kıyafeti artık beğenmiyor. Modaya uygun ayakkabılar istiyordu artık. Eğlenebilmesi için bile yüksek masraflar gerekiyordu.
Önceleri evdeki çamaşır mandalı birleştirip oynardı ve bundan keyif alırdı. Saatlerce oynamaktan memnunda kalırdı. İlkokul 1. Sınıfa giderken ki hali gözünün önüne geliyordu. Okuma yazmaya geçtiğinde öğretmeni kırmızı kurdele takmışta yakasına. Koşa koşa annesine gelip göstermişti okuldaki ilk başarısını. Yardımların için teşekkür ederim anne deyince gözleri dolmuştu Leyla’nın.
Kısa zamanda ailenin ekonomik gelirinde bir artış olmuştu. Haftalık harçlık miktarında yüksek artış olmuştu. Sürekli gereksiz harcamalar yapıyor ve toplamda onu daha gergin yapıyordu. Ekonomik gelir düzeyi daha az iken daha mı mutlulardı. Tek sorun fazla para kazanmış olmak mıydı?
İnsanın gerçek ihtiyacı imkanlarının artması mı? Yoksa marifet kazanması mıydı?
Deneyimsel Tasarım Öğretisi derki:
‘İmkanları artanın marifeti azalır.’
Sonraları okuldan bir mesaj geldi. Kızının okulda yok yazıldığı ve devamsızlık hakkının ise 5gün olduğu yazıyordu. Okullar açılalı kaç gün olmuştu ki bu kadar devamsızlık yapmıştı. Birkaç gün önce yolda kavga eden okul öğrencilerini gördüğünü hatırladı. Bu saatte okul yok mu diye düşünmüştü. Şimdi gelen bu mesaj kendisini tedirgin etmişti. ‘Kimlerle gezip arkadaşlık ediyor bu kız. Artık bu kızla konuşma zamanı geldi.’ dedi Leyla.
Anne kız akşam uzun uzun tartıştı. Sonra herkes odasına uyumaya çekildi. Tartışmada üstün çıkmak için keşke şöyle deseydim. Bunu dedikten sonra şöyle deseydim keşke diye içlerinde ikisi de düşünüyordu. Farklı odalarda idiler ancak aynı konu zihinlerindeydi. İkisi de haklı çıkma isteğindeydi.
‘Bana zarar veriyorsun anne, bana iyi gelmiyorsun sen’ demişti. Hatırlayınca kızının bu sözlerini bir anda kala kaldı. O an kendisinin ne söyleyeceğini tasarladığından dinlememişti kızının söylediklerini. İyi gelmiyor muyum? Ben kızım için gerçekten düşman gibi miyim?dedi.
Neydi insana gerçekten iyi gelen?
Güçlenerek ilerlemek mi?
Güçlenmiş bir yakınımızdan istifade etmek mi?
Güzelleştiren olmak mı?
Süslenmek mi?
Leyla, kızının küçüklüğünü hatırlamaya başladı. Nerede o kendi imkanlarıyla eğlenebilen kızı, harçlıklarını biriktirip kendisine ve kardeşine oyuncak alan kızı…
Nerede hata yaptım ben? Diye sordu kendisine...
Bazı sorular vardır. İş işten geçtikten sonra kullanılması için yaratılmıştır. Ve özelliği gereği iş işten geçince kullanılır.
Ve elleri kolları çamur içinde olmadan soramaz insan o soruları. Ne ara bu hale geldim? Fark edemiyor insan zaman içersin de yaptığı hataları.
Varlıklı olmalarına rağmen çocuklarına imkanlarını kontrollü sunan tanıdıkları vardı. Hep garip gelmişti bu tarz aileler. İçten içe kınardı Leyla, çocuklarına imkanlarının vermeyen tanıdıklarını. Şimdi kendisi o hale düşmek üzereydi.
Gerçek çözümün başı zordur.
Şimdi kızı için gerçekten iyi gelecek olanı fark etmişti. Aldığı kararları kızına uyguladığında kızı içinde zor olacaktı. Ama kızına gerçekten iyi gelecek olanı anlamıştı artık.
Üzerinde bir yorgunluk vardı.
Uyumadan önce yemek yiyip, uyandığında insanın yaşadığı sersemlik gibi..
Hayvanat bahçesinde büyümüş, sonra ormana bırakılmış aslanın çaresizliği gibi..
Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.
Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…
Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.